Het licht zien
Om mij heen zie ik systemen die flinke scheuren vertonen. Ik zie letterlijk en figuurlijk uitgeputte gronden voor me. Een leeggeroofd ecosysteem, een zorgsysteem dat niet beter maakt, onderwijs gericht op de inhoud in plaats van de mens, een lineaire economie die uit is op eenmalig winstbejag, een samenleving die uit verbinding is gegaan, een ontwricht klimaat, en landbouwgronden die op zijn.
Dat alles schuurt met mijn idealen. Gelukkig staat dit tij op het punt te keren; terug naar een gezonde en vitale bodem onder onze voeten. Ja, je leest het goed. ‘Maar’, hoor ik je denken, ‘deze mammoettankers van systemen verander je toch niet zomaar van koers?’. Jawel hoor, als je maar genoeg sleepboten inzet.
Verandering manifesteert zich in de verbinding tussen mens en mens, die in welke vorm dan ook een gemeenschappelijke grond – common ground – delen. En ik geloof dat er meer mensen zijn om ons mee te verbinden dan je denkt. Zie het als een groene vlek, die zich ongezien en gestaag verspreidt, en van binnenuit niet-functionerende systemen diepgaand transformeert.
Waar schuurt het voor jou, is de vraag. Waar stroomt het niet in jou en/of voor jou? En zie je de oplossing al voor je?
Nee? Als gids creëer ik de ruimte om samen een nieuw perspectief te laten ontstaan. Daarmee veranderen we problemen in kansen om te groeien. Vervolgens begeleid ik de transformatie die nodig is om dat wat eerder blokkeerde (opnieuw) te laten stromen. Met als hoger doel om zo de verbinding met onszelf, elkaar en de aarde te herstellen.
Het is immers binnen die samenhang dat er een natuurlijke grond en een natuurlijk ritme ontstaan om tot toekomstbestendige persoonlijke en systeembloei te komen. Dan kan het zaaien pas echt beginnen. Zaai ook voldoende geduld en aandacht, is mijn raad. Want wat je aandacht geeft, groeit met de tijd.
Dan komt het moment van oogsten. Zie je al voor je wat jij aan het einde van onze reis zou willen oogsten? De vruchten die we plukken zijn een wezenlijke veranderstap in een voortdurend transitieproces; veranderen is nu eenmaal inherent aan leven. Uiteindelijk, zo zie ik het voor me, kunnen wij als maatschappij gaan leven vanuit overvloed. Zo raakt de grond nooit meer uitgeput.
Op die fundering creëren we vervolgens een samen-leving tussen mensen, niet-menselijke dieren en de aarde, een welzijnshuis in plaats van een ziekenhuis, een holistisch onderwijssysteem, een circulaire economie en voedselvoorziening, en niet in de laatste plaats een stop op de klimaatverandering. Zodat toekomstige generaties verder kunnen gaan met hun transformatie.
Verbind jij je mee vanuit onze gemeenschappelijke grond?